- Πειρήνη
- Περίφημη κρήνη της αρχαίας Κορίνθου. Αναφέρεται αρχικά από τον Πίνδαρο, που λέει πως από το όνομά της ονομαζόταν και η πόλη της Κορίνθου άστυ Πειράνας. Ο Ηρόδοτος την αναφέρει ως ωραία. Ο Ευριπίδης, εγκωμιάζει το νερό της και αναφέρει το περιβάλλον ως ιδεώδη τόπο συγκέντρωσης. Κατά τη μυθολογία πάλι, κοντά στην Π., ο Βελεροφόντης άρπαξε τον φτερωτό ίππο Πήγασο. Οι Ρωμαίοι ποιητές, από το μυθολογικό αυτό επεισόδιο, τη θεωρούσαν ιερή πηγή των Μουσών, γιατί ο Πήγασος πιστεύεται πως ήταν το άλογο των Μουσών. Για την Π. έλεγαν πως ο Κορινθιακός χαλκός χρωστούσε τη στιλπνότητά του επειδή τον βουτούσαν μέσα στο νερό της Π. όταν ήταν ακόμα πυρακτωμένος. Το νερό της προερχόταν από μια ψηλότερη πηγή, που βρισκόταν στην κορυφή του Ακροκορίνθου, και που της δόθηκε αρχικά επίσης το όνομα Π. από τη νύμφη Πειρήνη, κόρη του ποταμού Ασωπού. Ο σχετικός μύθος λέει πως όταν η Πειρήνη έχασε τον γιο της Κεγχρίο, ο οποίος σκοτώθηκε κατά λάθος από την Άρτεμη ενώ κυνηγούσε, άρχισε να κλαίει ασταμάτητα, και τα δάκρυά της μεταμορφώθηκαν στη πηγή αυτή. Ανασκαφές έφεραν στο φως και τις δύο κρήνες.
Η κρήνη της Πειρήνης στην αρχαία Κόρινθο, όπως σώζεται σήμερα.
Dictionary of Greek. 2013.